Rozwój dziecka 22-24 miesiąc

Sierpień 11, 2018

Dwulatek jest pełnym energii maluchem, który z ogromnym zapałem odkrywa otaczający świat. Biega, skacze, być może próbuje już jeździć na rowerku biegowym. Na każdym kroku chce podkreślać swoją niezależność i samodzielność, ale równocześnie chętnie się przytula i... posyła całusy.

Rozwój fizyczny

Dwuletni brzdąc uwielbia ruch. Potrafi już biegać i skakać – również np. z łóżka na podłogę. Zwykle radzi sobie także z wejściem po kilku schodkach bez trzymania się barierki. Na placu zabaw wszędzie go pełno: wspina się na drabinki, wdrapuje się na zjeżdżalnię i sam zjeżdża, chodzi po chwiejącym się mostku. Mimo że wydaje się być całkowicie pochłonięty zabawą, co chwilę zerka w kierunku rodzica, oczekując zainteresowania i dopingu. Na tym etapie można podsunąć dziecku rowerek biegowy, choć niektóre maluchy będą potrzebować dłuższego treningu i umiejętność jazdy na nim opanują w wieku około 2,5 lat.

Dwulatek zwykle potrafi już prawidłowo trzymać kredkę palcami, a nie całą dłonią. Można zaobserwować, którą ręką się posługuje, a więc czy będzie lewo- czy praworęczny. Coraz lepiej prezentują się rysowane przez niego kółka, choć wciąż są niedomknięte i nie mają idealnie okrągłego kształtu. Jego malunki nie wykraczają już poza kartkę. Z klocków buduje szeregi i wysokie wieże. Wie, jak nakręcić autko. Samodzielnie rozbiera się, a czasem też ubiera, lecz ta druga czynność jest o wiele trudniejsza. Sprawnie posługuje się sztućcami i kubeczkiem.

Rozwój emocjonalno-intelektualny

Dwulatek jest pomysłowym i zabawnym psotnikiem, ale w obecności obcych osób staje się nieśmiały i wstydliwy. Rodzice nierzadko zaobserwować mogą u niego huśtawkę nastrojów – jego emocje zmieniać się mogą z sekundy na sekundę. Nadal występować może lęk separacyjny, choć u różnych dzieci może mieć odmienne nasilenie. Zdarza się, że przeżywane w dzień przygody zakłócają nocny odpoczynek – mogą pojawiać się koszmary senne czy lęki nocne.

Dziecko bardzo szybko się uczy, chłonie nową wiedzę niczym gąbka. Komunikuje swoje potrzeby – powie, kiedy jest głodne albo gdy chce mu się pić. Używa kilkudziesięciu słów, ale wiele z nich może być zniekształconych – często tworzy własne nazwy odnoszące się do konkretnych przedmiotów. Może także posługiwać się podstawowymi przymiotnikami, np. duży, ładny. Brzdąc w tym wieku potrafi już układać pierwsze zdania, składające się z 2-3 wyrazów. Co ciekawe, dwulatek nie mówi o sobie w pierwszej osobie, lecz posługuje się swoim imieniem, np. „Ala jeść”. Często zdarza się, że ucina końcówki wyrazów. Nie wymawia głoski „r”, ale na naukę ma jeszcze dużo czasu (do około czwartego roku życia). Trzeba zwracać baczną uwagę na to, co sami mówimy w obecności dziecka, bo nasza pociecha bardzo szybko przyswaja nowe słowa – nierzadko zdarza się, że maluch rzuci w towarzystwie innych osób zasłyszanym wulgaryzmem, przyprawiając rodziców o rumieńce.

Powoli zmienia się sposób, w jaki dziecko bawi się z rówieśnikami. Dotychczas dominowała zabawa równoległa, teraz maluch zaczyna dostrzegać inne dzieci. Nie oznacza to jednak, że od razu oddają się wspólnej rozrywce. Dwulatek może głaskać, przytulać i całować towarzysza, aż nagle zaczyna go popychać, a nawet bić. Nie umie też dzielić się zabawkami – ma silne poczucie własności i kurczowo trzyma to, co należy do niego. Obserwując dwulatka podczas zabawy, zauważyć można, że bardzo rozwinęła się jego wyobraźnia. Posługuje się rekwizytami, nadając im symboliczne znaczenie (np. miska staje się kapeluszem, patyk – różdżką). Z łatwością dopasowuje przedmioty do otworów według ich kształtów, potrafi dobrać do siebie dwa obrazki przedstawiające ten sam obiekt.

Dziecko nadal jest w fazie fascynacji własnym ciałem – może je poznawać, dotykając narządów intymnych. Nie należy go zawstydzać, wyśmiewać czy karać. Jest to naturalny etap rozwoju.

Zdrowie

Po ukończeniu drugiego roku życia dziecko powinno przejść badania kontrolne, tzw. bilans dwulatka. W ich trakcie pediatra sprawdzi m.in., jak maluch rozwija się pod względem psychoruchowym, czy rozumie polecenia, jak posługuje się mową, zbada jego wzrok i słuch, zważy go i zmierzy, oceni postawę ciała i stan zębów, u chłopca zbada, czy jądra znajdują się w mosznie.

Dwuletnie dziecko zwykle posiada już większość ząbków, z wyjątkiem piątek (drugich trzonowych), które pojawią się w kolejnych miesiącach. Pamiętajmy, że maluch bacznie się nam przygląda i nas naśladuje, dotyczy to również trybu życia i higieny. Jeśli więc zobaczy, że sami zapominamy o codziennym dwukrotnym umyciu zębów albo o umyciu rąk po spacerze, niechętnie będzie to robić, gdy go o to poprosimy. Aby dodatkowo zachęcić dwulatka do czyszczenia zębów, warto zabrać go na zakupy, żeby sam wybrał szczoteczkę i pastę (oczywiście spośród tych przeznaczonych dla dzieci). To również dobry czas na pierwszą kontrolną wizytę u stomatologa. Maluch powinien już pożegnać się ze smoczkiem – im dłużej będziemy zwlekać, tym rozstanie to będzie trudniejsze.

W dalszym ciągu u dziecka zaobserwować można tzw. płaskostopie fizjologiczne – łuki w podeszwach stóp wykształcą się do około czwartego roku życia.

Dwulatek rozumie już zależność między siusianiem a mokrą pieluszką. Zauważa swoje potrzeby fizjologiczne i potrafi je komunikować. Jeśli jeszcze nie rozpoczął nauki korzystania z nocnika, to najlepszy moment na nią.

Jak się bawić?

Jak najczęściej warto zabierać dziecko na plac zabaw, nie tylko po to, aby mogło spożytkować rozpierającą je energię, ale również – aby jak najczęściej spotykało się z innymi maluchami. Należy także zadbać o kontakt ze zwierzętami i przyrodą – spacer po parku czy lesie jest doskonałą okazją do przyglądania się drzewom, do zbierania ich liści, a następnie układania z nich barwnych kompozycji na kartce. A może uda się też dostrzec wiewiórkę czy usłyszeć śpiew ptaków. Nie przykładajmy zbyt dużej wagi do czystości ubrań – pozwólmy dziecku skakać w kałuży czy tarzać się w trawie.

Można przejrzeć ofertę okolicznych placówek i sprawdzić, czy nie oferują warsztatów plastycznych czy teatralnych dla dzieci. Dwulatek zwykle może już w takich spotkaniach uczestniczyć. Mnóstwo frajdy sprawi mu także oddawanie się twórczości artystycznej razem z rodzicami – rysowanie, malowanie, kolorowanie, naklejanie, lepienie z plasteliny czy masy solnej, odciskanie stempli z ziemniaków. Można zakupić stojącą tablicę, po której dziecko będzie bazgrać kredą. Dwuletni brzdąc lubi też różnego rodzaju układanki, instrumenty czy gry typu memo – dobieranie obrazków przedstawiających ten sam obiekt. Wciąż interesuje się książkami – z łatwością wskazuje i nazywa widoczne na ilustracjach przedmioty i zwierzęta.

Najczęściej popełniane błędy

- Zakładanie chodzącemu dziecku bucików w mieszkaniu – najlepiej, aby chodził boso bądź w samych skarpetkach (jeśli podłoga jest śliska, przydadzą się skarpetki antypoślizgowe, a jeśli w mieszkaniu jest chłodno, zamiast bucików ze sztywną podeszwą, warto zakładać skarpetki z gumowym spodem, który dobrze izoluje od podłoża),
- Zabawy połączone z podrzucaniem i potrząsaniem dzieckiem,
- Nadopiekuńczość, nadmierna reakcja na wszelkie upadki dziecka – może to prowadzić do tego, że maluch będzie się obawiał podejmowania samodzielnych działań,
- Mówienie do malucha „zdziecinniałym” językiem,
- Reagowanie złością, gdy dziecko coś rozbije, rozsypie czy wyleje – zniechęca to do dalszych eksperymentów i poznawania świata,
- Niepozwalanie dziecku na pobrudzenie się podczas zabawy,
- Przykładanie nadmiernej wagi do ilości spożywanego przez dziecko jedzenia (o ile według pediatry jego rozwój przebiega prawidłowo),
- Zaniedbywanie nauki codziennego szczotkowania zębów,
- Odkładanie w czasie rozstania ze smoczkiem,
- Stosowanie u dziecka zbyt dużej ilości kosmetyków.

Dziecko powinno już umieć: